Ταρό αδελφοί

(Tharaud). Γάλλοι συγγραφείς. Ο μεγαλύτερος ονομαζόταν Ιερώνυμος (1874 – 1953) και ο μικρότερος Κάρολος (1877 – 1952). Καθιερώθηκαν κυρίως για τη συνεργασία τους στο περιοδικό του Πεγκί Τετράδια του δεκαπενθήμερου. Έγραψαν πολλά αξιόλογα έργα τα σπουδαιότερα από τα οποία τιτλοφορούνται: Στον ίσκιο του σταυρού (1917), Το βασίλειο του Θεού (1920), Όταν βασιλεύει ο Ισραήλ (1922), Του χρόνου στην Ιερουσαλήμ (1924) και το Το ρόδο του Σαρόν (1926). Οι Τ. ασχολήθηκαν και με τη μελέτη του μουσουλμανικού κόσμου και τα σχετικά βιβλία τους αναφέρονται με τους τίτλους Αραβική γιορτή, Οι ιππότες του Αλλάχ, Αραβική αχτίδα, Η χρυσή αλυσίδα, Οι αγαπημένοι, Τα χαμένα παιδιά κ.ά. Επίσης έγραψαν ρεπορτάζ από την Αιθιοπία (1926) και από τον Ισπανικό Εμφύλιο πόλεμο (1937). Τιμήθηκαν με το βραβείο Γκονκούρ (1906) και το Μέγα βραβείο Φιλολογίας της Γαλλικής Ακαδημίας (1920). Έγιναν και οι δύο Ακαδημαϊκοί. Το 1936 ο Ιερώνυμος και το 1946 ο Κάρολος.